I
Nie mam poglądów politycznych. Mam poglądy geopolityczne.
II
Księga Apokalipsy to nie tylko relacja z tego co będzie. To także relacja z tego co dzieje się teraz.
III
Współczesna muzyka (rozrywkowa) to istny dom wariatów. Wyraża przede wszystkim emocje. I to emocje podkręcone na full. Niektórym statecznym prawicowcom zdaje się, że jest bezprecedensowa sytuacja. Za starych dobrych czasów tak nie było. Czytając jednak mity greckie można znaleźć sytuację analogiczną. Oto Helladę nawiedza Dionizos i propaguje swoje misteria. Ludzie wpadają w szał dionizyjski. Społeczeństwo jest zagrożone. I oto pojawia się wybawca. Wieszcz Melampos przeprowadza odpowiednie rytuały oczyszczenia, po czym misteria dionizyjskie ogranicza do Parnasu, a dla całej Hellady ustanawia Dionizje miejskie i wiejskie. Przymierze Apollina z Dionizosem uratowało społeczeństwo. Dziś też bachiczne energie są ograniczone przez moc innego bóstwa. Nie jest nim Apollo, lecz Hermes. Patron złodziei i handlarzy.
IV
Dzięki Dumezilowi wiemy, że świętą liczbą społeczną i teologiczną jest trójka. Społeczeństwa dzielą się na oratores, bellatores i laboratores. Dzięki Molnarowi wiemy, że Pałac i Świątynia toczyły ze sobą od wieku zażartą rywalizację. I jak to rzecz przysłowie: „gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta”. Stan Trzeci jest obecnie niepodzielnym hegemonem. Nie tylko, że posiada miecz (środki przymusu, prawo) Pałacu (Państwa), ale jeszcze siebie, swoje zadania oraz swoich wrogów opisuje za pomocą języka teologicznego (narzędzie Świątyni). Jest więc hybrydą, Chimerą , która umie swoją przemoc i teologię sprytnie zamaskować by sprawiały wrażenie zupełnie czegoś innego.
V
„Ludzie nie wierzą już w bajki. Nawet nie wiedzą, że pozostają w służbie olbrzymów i że skrzaty wyprowadzają ich w pole.”
Friedrich Georg Jünger
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz