Koniec marzeń jest wtedy, gdy widzisz, to, co zrobili inni ludzie. Jak ciężko pracowali nad sobą. Ich kursy, fakultety i praktyki; stopnie naukowe i języki obce. Albo kursy survivalowe, podróże, kursy obsługi broni. Krew, pot i łzy; nieprzespane noce i czas spędzony w bibliotekach i ogólnie nad książkami. Zaliczane umiejętności lub napisane teksty.
A po swojej stronie widzi się tylko i wyłącznie marzenia. Iluzje, pustka, dym na wietrze. Masz puste ręce i wiesz, że sen się skończył. Twoje marzenia okazują się być harpiami, które od wewnątrz pożerały twoją duszę. Teraz trzeba się pogodzić ze swoim życiem i dotrwać jakoś do końca karmiąc nędznymi okruchami swoje zbędne iluzje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz